Ρομποτική ριζική προστατεκτομή
Τι είναι ρομποτική ριζική προστατεκτομή.
Ριζική προστατεκτομή
Όταν ένας ασθενής βρεθεί να πάσχει από καρκίνο του προστάτη, η επέμβαση που έχει θεραπευτική αξία είναι η ονομαζόμενη ριζική προστατεκτομή. Προϋπόθεση βέβαια για να έχει επιτυχία, είναι ο καρκίνος να περιορίζεται μόνο στον προστάτη και να μην έχει επεκταθεί και έξω από αυτόν. Η προστατεκτομή αυτή ονομάζεται «ριζική» για να την ξεχωρίζουμε από την απλή προστατεκτομή που γίνεται για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη και η οποία διαφέρει σημαντικά.
Στη ριζική προστατεκτομή, αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης με το περίβλημά του (κάψα) και με τα γύρω όργανα του (σπερματοδόχες κύστες, σπερματικοί πόροι). Σε μερικές περιπτώσεις ταυτόχρονα αφαιρούνται και οι τοπικοί λεμφαδένες (λαγόνια εκτεταμένη λεμφαδενεκτομή). Οι λεμφαδένες αυτοί μαζί με όλο τον προστάτη αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση (βιοψία). Έτσι μαθαίνουμε με λεπτομέρεια σε ποιο στάδιο βρίσκεται η πάθηση και αν τελικά περιορίζεται μόνο στον προστάτη ή έχει προχωρήσει και έξω από αυτόν. Αυτό θα μας καθορίσει στη συνέχεια τον τρόπο παρακολούθησης και αν θα χρειαστούμε περεταίρω θεραπεία ή όχι. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, εφόσον η πάθηση το επιτρέπει, γίνεται προσπάθεια διατήρησης των αγγείων και των νεύρων της στύσης.
Η επέμβαση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί με τρεις τρόπους:
- Ανοιχτή προστατεκτομή, η οποία τείνει να εγκαταλειφτεί.
- Λαπαροσκοπική.
- Ρομποτικά υποβοηθούμενη.
Οφείλουμε να πούμε ότι όσο αφορά στα ογκολογικά αποτελέσματα, δε φαίνεται να υπερέχει κάποια μέθοδος από τις τρεις. Η πιο σύγχρονη και με τις λιγότερες επιπλοκές μέθοδος είναι η ρομποτική ριζική προστατεκτομή.
Ρομποτική ριζική προστατεκτομή
Στη ρομποτικά υποβοηθούμενη μέθοδο, τα ρομποτικά κινούμενα μικροεργαλεία εισέρχονται στο σώμα του ασθενούς από 5 μικρές οπές (τρύπες) που γίνονται κάτω από τον ομφαλό. Τα εργαλεία και τη χειρουργική κάμερα τα ελέγχει και τα κινεί ο χειρουργός. Η κονσόλα ελέγχου βρίσκεται δίπλα, σε απόσταση, από το χειρουργικό κρεβάτι. Η όραση που έχει ο χειρουργός είναι πολύ καλύτερη και από το λαπαροσκοπικό χειρουργείο, γιατί είναι τρισδιάστατη, έχει μεγέθυνση και η κάμερα μπορεί και ελέγχεται από τον ίδιο και όχι από κάποιο βοηθό. Επειδή η κίνηση μεταβιβάζεται μέσω υπολογιστή είναι τελικά βελτιωμένη. Ο τρόμος των χεριών του χειρουργού (που φυσιολογικά υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους) εξαλείφεται πλήρως. Επιπλέον υπάρχουν και δικλείδες ασφαλείας που προστατεύουν τον ασθενή.
Για παράδειγμα, όταν ο χειρουργός στρέψει το βλέμμα μακριά από την ειδική οθόνη, τα εργαλεία ακινητοποιούνται αυτόματα, έτσι ώστε να προληφθεί «ατύχημα». Μία επιπλέον σημαντική διαφορά είναι ότι τα μικροεργαλεία της ρομποτικής, δίνουν την ελευθερία κίνησης του ανθρώπινου χεριού. Μπορούν δηλαδή και κινούνται από τον καρπό και τα δάχτυλα του χειρουργού. Αντιθέτως τα λαπαροσκοπικά εργαλεία είναι άκαμπτα και ακίνητα.
Τα πλεονεκτήματα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα:
1. Γρήγορη ανάρρωση και λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο.
2. Μικρότερη απώλεια αίματος.
3. Καλύτερα αποτελέσματα ως προς την εγκράτεια των ούρων.
4. Καλύτερα αποτελέσματα ως προς τη διατήρηση των αγγείων και των νεύρων της στύσης.
5. Μικρότερο ποσοστό επιπλοκών.
Ο ασθενής παραμένει στην κλινική συνήθως μία ή δύο νύχτες και στη συνέχεια φεύγει έχοντας ουροκαθετήρα για μερικές ημέρες. Μετά την αφαίρεση του καθετήρα μπορεί να υπάρχει κάποιου βαθμού απώλεια ούρων, η οποία διορθώνεται με την πάροδο μηνών. Σε κάποιες , όχι συχνές, περιπτώσεις μπορεί να παραμείνει μονίμως κάποιου βαθμού διαφυγή ούρων.
Η εκσπερμάτιση καταργείται σε όλους τους ασθενείς. Εάν γίνει διατήρηση των αγγειονευρωδών δεματίων της στύσης και ο ασθενείς έχει από πριν καλή στύση, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να επανέλθει η στυτική λειτουργία. Απαιτείται μετεγχειρητικά αγωγή, έτσι ώστε μετά από συνήθως έξι μήνες να επανέλθει η στύση.
